Siły polskie: 39 dywizji piechoty, 11 brygad kawalerii, 2 brygady zmotoryzowane podzielone między armie Karpaty, Kraków, Łódź, Poznań, Pomorze, Prusy i Samodzielną Grupę Operacyjną Narew oraz 14 brygad Obrony Narodowej.
Broń strzelecka
Pistolet 9mm wz. 35 "Vis"
Początkowo pistolet otrzymał nazwę "WiS" jako skrót od nazwisk konstruktorów
Broń była bardzo udana: dobrze wyważona i celna, a do tego niezawodna i łatwa w obsłudze i konserwacji.
Kaliber 9mm, pojemność magazynka 8 nabojów
|
Po zakończeniu I wojny światowej Polacy dysponowali różnorodną zbieraniną karabinów wszystkich armii. Postanowiono dokonać ujednolicenia posiadanych karabinów i karabinków . W czerwcu 1921 roku zapadła decyzja o przyjęciu karabinu Mausera 7,92mm wz. 1898 jako podstawowego wyposażenia piechoty.
Kaliber 7,92mmPojemność magazynka 5 naboi
Karabinek 7,92mm wz.98 "Mauser" PWU
|
Kaliber 7,92mm
Pojemność magazynka 5 naboi
Ckm 7,92 mm wz. 30 "Browning"
Cechował się dużym zasięgiem i dobrą celnością. Ckm działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Lufa była chłodzona wodą, a w razie potrzeby mogła zostać wymieniona w warunkach bojowych. Zasilanie odbywało się z taśm parcianych na 100 lub 250 naboi
Kaliber 7,92mm
Szybkostrzelność 500 strz./min.
Kaliber 7,92mm
Szybkostrzelność 500 strz./min.
Artyleria
Moździerz 81mm wz. 18/31 Stockes-Brandt, wz. 18 Stockes i wz. 1928
Wojsko Polskie było uzbrojone po I-szej wojnie światowej w niemieckie moździerze 81mm wz. 16 oraz francuskie wz. JD 16. Od 1926 roku zaczęto wymieniać stare moździerze na nowszą broń produkcji brytyjskiej firmy Stockes Gun Co. Zakupiono wtedy 600 sztuk moździerzy wz. 18.
Samoloty
PZL 23 Karaś
Lekki samolot wielozadaniowy i samolot rozpoznawczy wszedł do służby w 1936 roku i był podstawowym składnikiem polskich eskadr liniowych. Podczas mobilizacji Karasie weszły również w skład brygady bombowej. W całej kampanii brało udział 166 maszyn tego typu. W walkach udział wzieło również 5 sztuk wersji eksportowej PZL P.43A, która różniła sie silnikiem (Gnôme-Rhône 14N01) oraz uzbrojeniem strzeleckim.
Prędkość maks. [km/h] 319
PZL P.11c
Następca PZL P.7, zaprojektowany w 1931 roku przez Z. Puławskiego i W. Jakimiuka. Seryjna produkcja wersji P.11a rozpoczęła się w roku 1934. Wersja P.11c była produkowana od 1935 roku. Na początku lat 30-tych był jednym z najlepszych myśliwców świata. Jednak w 1939 roku P.11a i P.11c były zbyt wolne i słabo uzbrojone. Nadrabiały za to nieprawdopodobną zwrotnością.
| P.11/I | P.11/II | P.11/III | P.11a | P.11b | P.11c | P.11f | P.11g |
|---|
| Prędkość maks. [km/h] | 305 | 333 | 346 | 340 | 330 | 360 | 360 | 390 |
Okręty
ORP "Gryf" - stawiacz min
Największy polski okręt wojenny we wrześniu 1939 roku. Z uwagi na swoje silne uzbrojenie (m.in. 6 dział 120 mm) i dużą wyporność mógł być uważany nawet za lekki krążownik (miał jednak zbyt małą prędkość). Konstrukcja była uważana za nieudaną, bo projektując okręt starano się osiągnąć zbyt wiele celów (m.in. miał to być okręt flagowy, miał mieć możliwość działać z dala od bazy itd.).
Załoga 162-205 osób (okręt mógł zabrać około 60 podchorążych)
ORP "Wicher" - kontrtorpedowiec
Niszczyciel (kontrtorpedowiec) ORP "Wicher" był jednym z czterech posiadanych przez Polskę we wrześniu okrętów tej klasy, ale jako jedyny wziął udział w obronie polskiego wybrzeża. Pozostałe ("Burza", "Błyskawica" i "Grom") opuściły Oksywie 20 VIII 1939 r. w ramach planu "Pekin" i 1 IX przybyły do Wielkiej Brytanii.
Załoga 162
ORP "Burza" - kontrtorpedowiec
Niszczyciel (kontrtorpedowiec) ORP "Burza" był jednym z czterech posiadanych przez Polskę we wrześniu okrętów tej klasy. Opuścił Oksywie 20 VIII 1939 r. w ramach planu "Peking" i 1 IX przybył do Wielkiej Brytanii.
Załoga 162
ORP "Orzeł" - okręt podwodny
ORP "Orzeł" był jednym z dwóch bliźniaczych, nowoczesnych okrętów podwodnych zamówionych w holenderskich stoczniach (drugim był ORP "Sęp"). Okręty były budowane w dwóch różnych stoczniach i miały pewne różnice techniczne. Fundusze na okręty pochodziły w dużej mierze ze składek społeczeństwa oraz żołnierzy.
| Budowa | N.V. Koninklijke Maatschapij 'De Schelde', Vlissingen (Holandia) |
| Wodowanie | 15.01.1938 |
| Wcielenie do służby | 02.02.1939 |
| Długość całkowita | 84 m |
| Szerokość | 6,7 m |
| Średnie zanurzenie | 4,17 m |
| Głębokość zanurzenia | dopuszczalna 100 m, peryskopowa 10-12 m, czas zanurzania 50 s |
| Wyporność | nawodna 1110 t, podwodna 1473 t |
| Silniki | 2 silniki wysokoprężne typu 6QD42 Sulzer o łącznej mocy 4'740 KM, 2 silniki elektryczne typu Brown Boveri o łącznej mocy 1'100 KM, baterie akumulatorów 200 ogniw |
| Prędkość maksymalna | nawodna 19,4 węzła, podwodna 9 węzłów |
| Zasięg | nawodny 7000 Mm / 10 węzłów, podwodny 100 Mm / 5 węzłów |
| Zapas paliwa | normalny 67,5 t, pełny 123,5 t |
| Czas nieprzerwanego pobytu pod wodą | 20 godzin przy prędkości 5 węzłów |
| Autonomiczność | 90 dni |
| Uzbrojenie | 1x105mm Bofors wz.25 na lawecie L/41, 2x40mm wz.36 na lawecie L/60 typu Bofors w wodoszczelnej studzience na kiosku, 1x13,2mm nkm Hotchkiss na podstawie morskiej R4SM, 12 wyrzutni torpedowych 550 mm z reduktorami do torped 533 mm (4 wyrzutnie na dziobie, 4 na pokładzie śródokręcia i 4 na rufie), 20 torped |
| Załoga | 6 oficerów i 54 podoficerów i marynarzy |
czołgi
Czołg rozpoznawczy TK
Czołg rozpoznawczy - tankietka TK - powstał na podstawie badań przeprowadzonych na brytyjskiej tankietce Carden Loyd Mk. VI. Spółka Vickers Armstrong w 1928 roku wyprodukowała pierwsze czołgi rozpoznawcze.
Załoga 2 osoby
Czołg lekki 7TP
|
Świetnie napisany artykuł. Jak dla mnie bomba.
OdpowiedzUsuń