”Pierwsi umierali starsi i małe dzieci oraz zesłańcy pozbawieni rodzin czy przyjaciół, którzy mogliby się podzielić z nimi jedzeniem"
Wysiedlenia Polaków
podczas II wojny światowej miały miejsce w latach 1939–1945 w okupowanej
Polsce i związane były z niemieckimi oraz rosyjskimi planami germanizacji i
sowietyzacji terenów należących do II Rzeczypospolitej. Wysiedlenia te miały
charakter zorganizowany lub spontaniczny i wiązały się z wysiedleniem i
grabieżą majątku oraz nieruchomości byłym właścicielom – Polakom. Później
przybrały charakter zorganizowanych starannie zaplanowanych wysiedleń całych
obszarów zamieszkanych przez ludność polską z zamiarem osiedlenia na tych
terenach ludności niemieckiej tzw. Generalsiedlungsplan – Generalny Plan
Przesiedleńczy, w przypadku władz sowieckich polegały na masowych deportacjach
Polaków w głąb ZSRR lub na zachód i osiedlania na miejsce Polaków sprowadzanych
osób narodowości ukraińskiej i rosyjskiej.
WSPOMNIENIA:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz