Chłopcy silni jak stal

Jak podają Piotr Stachiewicz i Jerzy Dargiel, którzy byli m. in. świadkami powstawania piosenki, „Ziutek” – Józef Szczepański pisał słowa na Starówce, w okresie pobytu w Pałacu Krasińskich, po zluzowaniu jego grupy broniącej ruin Getta. Tam też po raz pierwszy „Ziutek” wykonał „Parasola” piosenkę szturmową (taki miała pierwotny tytuł) przed towarzyszami broni.

TEKST:

Chłopcy silni jak stal,

oczy patrzą się w dal,

nic nie znaczy nam wojny pożoga.

Hej, sokoli nasz wzrok,

w marszu sprężysty krok

i pogarda dla śmierci i wroga.

Gotuj broń, naprzód marsz, ku zwycięstwu!

W górę skroń! Orzeł nasz lot swój wzbił.

/Chłopcy silni jak stal,

oczy patrzą się w dal.

Hej, do walki nie zbraknie nam sił!/bis

Godłem nam biały ptak,

a „Parasol” — to znak,

naszym hasłem piosenka szturmowa.

Pośród kul, huku dział

oddział stoi jak stał,

choć poległa już chłopców połowa.

Dziś padł on, jutro ja, śmierć nie pyta...

Gotuj broń! — Krew ci gra boju zew.

/Chłopcy silni jak stal,

oczy patrzą się w dal,

a na ustach szturmowy nasz śpiew./bis

A gdy miną już dni

walki, szturmów i krwi,

bratni legion gdy wreszcie powróci,

pójdzie wiara gromadą

Alejami z paradą

i tę piosnkę szturmową zanuci.

Panien rój, kwiatków rój i sztandary.

Równy krok, śmiały wzrok, bruk aż drży.

Alejami z paradą

będziem szli defiladą

w wolną Polskę,

co wstała z naszej krwi./bis